Stylizacja na samochody tuningowane w latach 80. i 90. to moda, która obowiązuje już od kilku sezonów. W Polsce dotyczy głównie pierwszej i drugiej generacji Golfa, ale dzięki żółtej Trójce Mariusza Chmielewskiego, ten stan rzeczy może szybko ulec zmianie.

Wnikliwi Czytelnicy VOLXZONE być może zauważyli, że tytuł „Hate me!” pojawił się już kiedyś na naszych łamach. Dokładnie miało to miejsce w 2012 roku, kiedy opisywaliśmy budzącego (w tamtym czasie) kontrowersje Golfa Mk1 Marcina Stefaniaka, znanego szerzej jako Stefan (VOLXZONE e-zine 14). Właściwie sytuacja, kiedy z premedytacją dublujemy tytuły historii, zdarza się po raz pierwszy, jednak powód ku temu jest szczególny. Pomimo widocznych już na pierwszy rzut oka różnic, oba auta, a więc wspomniane Mk1 i prezentowanego dzisiaj Golfa Mk3 Mariusza Chmielewskiego łączy jeden, za to bardzo istotny element…

Odkąd nasze życie osobiste i zawodowe niemal w stu procentach przenieśliśmy do mediów społecznościowych, zjawisko hejtingu stało się dla większości z nas codziennością. Szczególnie w środowisku miłośników tuningu trzeba być na nie wyjątkowo znieczulonym. Niezależnie od tego jakie auto, w jakim stylu i jak pieczołowicie budujemy, i tak zawsze znajdzie się ktoś, kto lepiej niż my wie, co nam wolno, a czego absolutnie nie. Doskonale pamiętam sezon, w którym premierę miała będąca tu najlepszym przykładem Jedynka Marcina. Był to na polskiej scenie czas, w którym pierwszą generację Golfa najczęściej modyfikowało się według utartego schematu, który Marcin bez skrupułów przełamał. Najbardziej dyskusyjny element stanowiły wówczas obręcze BBS RS o średnicy aż 17 cali. Komentarzom typu: „Jak to, Mk1 na siedemnastkach?”, albo „Wygląda jak na szczudłach” nie było wówczas końca. I, jak to zwykle bywa, na naśladowców tego trendu nie trzeba było długo czekać, zaś dziś taki rozmiar felg w pierwszym kompakcie Volkswagena nikogo już nie dziwi.

W identycznej sytuacji jest obecnie Mariusz, który również sięgnął po nieszablonowe rozwiązania. Zaprezentowane zaledwie kilka tygodni temu nowe wcielenie jego projektu odbiło się w środowisku szerokim echem, i choć nie brakuje pozytywnego odzewu na jego temat, Mariusz jak nikt inny musi stanąć oko w oko z internetowymi ‘doradcami’, którzy lepiej od niego wiedzą, jak powinien wyglądać efekt końcowy. „Za dużo żółtego”, „za wąskie koła”, „za duży tylny spoiler”- to tylko niektóre z zarzutów, z jakimi przyszło się Mariuszowi zmierzyć po premierze. Ale o szczegółach za moment, teraz wróćmy na chwilę do początku jego historii.

„Tak się złożyło, że po moim pierwszym aucie, Fiacie 126p, wymarzyłem sobie Golfa Mk2. Z czasem okazało się, że to piękne i poczciwe auta. Od tego czasu byłem posiadaczem trzech Mk2 Fire&Ice i dwóch Mk1 Cabrio. I tak już zostało, bo do dziś trzymam się tej marki”- rozpoczyna swoją opowieść Mariusz. W trakcie budowy ostatniego projektu, Mariusz rozpoczął poszukiwania nowego auta na co dzień, które miałoby zastąpić używane wówczas Audi A4 1.8T. Chcąc poruszać się ciekawym, ale jednocześnie tanim w eksploatacji i ekonomicznym samochodem, Mariusz wziął na celownik Golfa Mk3 w wersji XX-Jahre.

Niestety dostępność godnych, i co ważniejsze oryginalnych uwagi egzemplarzy, okazała się zerowa. Jakiś czas później na jednym z portali aukcyjnych pojawiło się inne interesujące ogłoszenie, dotyczące trzeciej generacji Golfa w odmianie Colour Concept. Wysoka cena skutecznie odstraszała potencjalnych nabywców, w tym i naszego bohatera. „Mimo zaporowej kwoty było w tym aucie coś, co przyciągało moją uwagę i powodowało, że cały czas wracałem, by zajrzeć do ogłoszenia. Ostatnie słowo należało do mojej żony, która sama namówiła mnie na oględziny. Zadzwoniłem do właściciela i już parę godzin później stałem się szczęśliwym posiadaczem Concepta z wielkim potencjałem”- wspomina.

Ten wielki potencjał Mariusz zaczął wykorzystywać właściwie od razu: projektorowe reflektory, nowe aluminiowe felgi i gwintowane zawieszenie poszły na pierwszy ogień. Nie trzeba było długo czekać na dalsze poważne kroki. „Wyposażenie auta i kolor spodobały mi się tak bardzo, że pół roku później podjąłem decyzję o sprzedaży Mk1, a pozyskane środki miałem zamiar zainwestować w odbudowę blacharsko-lakierniczą Trójki. Kolejne zmiany przychodziły już same”- opowiada Mariusz. W tym miejscu warto nadmienić, że samochód rzeczywiście stanowił doskonałą bazę na projekt: tempomat, klimatyzację Climatronic, elektrycznie regulowane i podgrzewane lusterka, podgrzewane fotele, elektrycznie sterowany szyberdach i wiele innych zarezerwowanych niegdyś dla aut klasy premium gadżetów, to najlepsze tego dowody.

Golf Mariusza zwrócił naszą uwagę już w ubiegłym sezonie. Czyste, utrzymane w klimacie OEM+ nadwozie, zadbane wnętrze z oryginalną czarno-żółtą skórzaną tapicerką na pierwszym planie i garść ciekawych dodatków w połączeniu z rzadko spotykanym kolorem wyróżniały auto na tle pozostałych polskich Mk3. Jednak to, co Mariusz przygotował przez ostatnią zimę, wprawiło nas w osłupienie, a jednocześnie odrobinę przytłumiło wyrzuty sumienia, że nie udało się nam umówić z nim na sesję zdjęciową wcześniej. „W poprzednim sezonie miałem w aucie wszystko, czego chciałem, ale nudziło mnie to, że wszystkie Mk3 w Polsce są do siebie podobne jak pieczątki na poczcie. Różnice są zazwyczaj takie, że jedna jest bardziej wyrazista, a druga już nieco wyblakła”- z uśmiechem tłumaczy Mariusz i dodaje: „W związku z tym postanowiłem, że jako pierwszy w Polsce złamię ten stereotyp i zbuduję projekt na bazie oryginalnego pakietu z lat 90. Tak naprawdę mierzyłem się z tym od sezonu 2017 i już wtedy zacząłem zbierać pierwsze potrzebne elementy”.

To, co jest codziennością na przykład w Stanach Zjednoczonych, w Polsce póki co stanowi zupełne novum. O ile w przypadku poprzednich generacji Golfa wszyscy się już przyzwyczaili do stosowania pakietów tuningowych sprzed trzech dekad, o tyle w przypadku Trójki jeszcze nie zdążyliśmy się z tym oswoić. To rzecz jasna ma także wpływ na dostępność pożądanych części na rynku. „Zdobycie trudno dostępnych elementów to efekt wielu poszukiwań za granicą i poznawania ludzi, budowania zaufania i pomagania sobie nawzajem”- wyjaśnia Mariusz. W ten sposób udało się zgromadzić naprawdę pokaźną armię rarytasów, począwszy od dokładki przedniego zderzaka, listew progowych, projektorowych reflektorów, grilla i tylnego spoilera ABT (firmy stanowiącej motyw przewodni projektu), po niezwykle rzadkie lusterka Projektzwo, czy jeszcze bardziej niecodzienną owiewkę maski Bonrath, de facto stanowiącą jeden z najbardziej zapomnianych gadżetów z tamtych lat.

To wszystko w połączeniu ze świeżym lakierem i nadającym ostatni szlif drobiazgom, takim jak pojedyncza wycieraczka AP Car Design, tylna lotka Hella, czy halogeny ZKW z kratkami Votex, tworzy istną mieszankę wybuchową rodem z katalogu akcesoriów tuningowych z końca XX wieku. Lista rzadkich dodatków zdaje się nie mieć końca (wystarczy spojrzeć na naszą ramkę techniczną, by się o tym dobitnie przekonać), a pozorny misz-masz zadziwiająco dobrze złożył się w spójną całość, którą spinają idealnie wpasowane w klimat obręcze ACT SX1 z rotorem przykręconym na zewnątrz.

Ostatnie ważne punkty na liście zmian dotyczą zawieszenia i wnętrza. W tym pierwszym zmian zaszło najwięcej. Pneumatyka oparta na gwincie MTS Technik, rozpórki kielichów Benson i tylna belka ze stabilizatorem z modelu GTI idą w parze z rozbudowanym układem hamulcowym, opartym na komponentach Brembo, Zimmermann i Rotinger (szczegóły w ramce technicznej). Jeśli zaś chodzi o przestrzeń pasażerską, oprócz rzucającej się w oczy tapicerki i bogatego wyposażenia, wygląd podkreślają tarcze zegarów i gałka dźwigni zmiany biegów ABT, oraz sportowa kierownica Raid. Mówiąc krótko, schludnie i z klasą, z nutą lat 90. w tle.

„Komentarze na temat efektu końcowego są bardzo różne. Niektórzy rozumieją, że to auto jest inne i mocno się wyróżnia, a zarazem doceniają wkład pracy i finansów. Z drugiej strony stoją ci, którzy nie szczędzą krytycznych słów, których lepiej nie przytaczać. Nie przejmuję się tym. Dużo o tym myślałem jeszcze przed rozpoczęciem budowy i liczyłem się z faktem, że dla większości samochód będzie wyglądał jak UFO. Jednak dla mnie auto jest dokładnie takie jak chciałem, więc jest idealne!”. Trudno o lepsze podsumowanie, prawda?

PEŁNA GALERIA