Master Class

Z czym kojarzy Ci się Holandia? Na pewno z charakterystycznymi wiatrakami, tulipanami i zapewne z legalnym paleniem marihuany, prawda? Ale jeśli choć odrobinę śledzisz światową scenę VW wiesz, że Holandia to także prawdziwa mekka dla miłośników marki z Wolfsburga. Wystarczy wspomnieć ekipy takie jak M.I.V.W czy VW Fanatics i wszystko staje się jasne. Projekty, które tam powstają to prawdziwe dzieła sztuki. Holendrzy preferują wczesne modele, których poziom dopracowania na przestrzeni lat stał się wręcz legendarny. Żeby nie być gołosłownym, wspomnę takie sławy jak Ron Huijzer, Edgar Tepper, Twan Niemeijer, Klaas van Schaijk, Cheil Speets i ich nieziemskie Golfy Mk1, Oliver Verheij i jego niezapomniana Jetta A1, czy w kwestii czegoś nieco bardziej egzotycznego, Tijs van Breda z nieskazitelnym Derby Mk1, albo Ruud Janssen z najbardziej szalonym Fridolinem na ziemi- przykłady można mnożyć w nieskończoność. Jeśli ich nie znasz, koniecznie zapytaj Google. Wśród tej swoistej Alei Gwiazd koniecznie musi znaleźć się jeszcze jeden przykład: widoczne na zdjęciach Scirocco Mk1. Jego dumnym właścicielem i twórcą jest Tom Klein Gunnewiek, którego na sesję zdjęciową zaprosiliśmy podczas ubiegłorocznego Edition38 Show & Shine.

What do you associate the Netherlands with? Certainly with characteristic windmills, tulips and probably with legal marijuana smoking, right? But if you follow the VW world scene a bit, you know that Holland is also a real mecca for Wolfsburg brand enthusiasts. It’s enough to mention teams such as M.I.V.W or VW Fanatics and everything becomes clear. The projects that are created there are real works of art. The Dutch prefer early models whose level of refinement over the years has become legendary. In order not to be groundless, I will mention such celebrities as Ron Huijzer, Edgar Tepper, Twan Niemeijer, Klaas van Schaijk, Cheil Speets and their unearthly Mk1 Golfs, Oliver Verheij and his unforgettable Jetta A1, or something a bit more exotic, Tijs van Breda with pristine Derby Mk1, or Ruud Janssen with the craziest Fridolin on earth – examples can be multiplied indefinitely. If you do not know them, be sure to ask Google. Amongst this peculiar Avenue of Stars, there must be another example: the Scirocco Mk1 shown in the pictures. His proud owner and creator is Tom Klein Gunnewiek, whom we invited to the photo session during the Edition38 Show & Shine.

Pierwsza generacja Scirocco bez wątpienia ma w sobie to coś. Coś, co przyciąga serca wszystkich miłośników Volkswagena. Niestety, głównie z racji niewielkiej liczby nadających się jeszcze do odbudowy egzemplarzy i zaporowych cen oraz minimalnej dostępności wielu części, dla większości z nas kultowe Coupè pozostaje poza zasięgiem. Swego czasu Tom również należał do grona marzycieli. „Od zawsze kocham Scirocco Mk1, dla mnie zawsze było czymś w rodzaju samochodu marzeń. Pewnego dnia doszedłem do wniosku, że mój projekt na bazie Golfa Mk2 jest już skończony. W tym czasie kolega zdradził mi, że zna właściciela Scirocco, które nie powinno kosztować zbyt wiele”- rozpoczyna opowieść o swojej przygodzie.

The first generation of Scirocco is undoubtedly something. Something that draws the hearts of all Volkswagen enthusiasts. Unfortunately, mainly due to the small number of rebuilt copies and prohibitive prices and the minimum availability of many parts, for most of us the iconic Coupè remains out of reach. Tom also belonged to the group of dreamers. „I’ve always loved Scirocco Mk1, for me it has always been like a dream car. One day I came to the conclusion that my project based on Golf Mk2 is already finished. At the time my friend told me that he knows the owner of Scirocco, which should not cost too much”- begins the story of his adventure.

Skoro już o Mk2 mowa, doświadczenia z tym modelem Tom zaczął około 2004 roku. „Kiedy miałem 17 lat kupiłem Golfa drugiej generacji z silnikiem 1.3, w którym wprowadziłem sporo zmian, jednak w nienajlepszym stylu. Wygładziłem drzwi i tylną klapę, usunąłem wszystkie znaczki. Miał złoty kolor, szerokie zderzaki i body-kit Zender. Jeździłem nim przez kilka miesięcy, zanim ktoś nie zdewastował mi tyłu auta. Wtedy zacząłem prace nad kolejnym Mk2. Miałem je przez wiele lat, był to mój pierwszy prawdziwy projekt, który również [tak jak Scirocco] pojawił się w kilku magazynach”- z uśmiechem wspomina Tom.

Speaking of Mk2, Tom started to build this model around 2004. „When I was 17 I bought a second generation Golf with 1.3 engine, in which I introduced a lot of changes, but not in the best style. I smoothed out the door and the tailgate, I removed all the badges. It had a golden color, wide bumpers and a Zender body-kit. I rode it for a few months before someone devastated the back of the car. Then I started working on the next Mk2. I had it for many years, it was my first real project, which also [like Scirocco] appeared in several magazines”- Tom recalls with a smile.

Dla ścisłości, egzemplarz o którym mowa powinien być ci dobrze znany choćby ze zdjęć w Internecie. Wygładzone niebieskie nadwozie, obręcze BBS RS, pełna skórzana tapicerka w kolorze koniakowym, wygładzona komora silnika z jednostką VR6 i kolektorem dolotowym Schrick- to tylko najważniejsze z imponującej listy zmian.

For accuracy, the copy in question should be well known to you, for example, from photos on the Internet. Smoothed blue body, BBS RS rims, full leather cognac upholstery, smoothed engine compartment with VR6 unit and Schrick intake manifold – these are only the most important of the impressive list of changes.

Jednak wracając do Scirocco… „Samochód, który zaproponował mój kolega, nie był wystarczająco dobrą bazą dla projektu, ale jego właściciel opowiedział mi o innym egzemplarzu z sąsiedztwa, który powinien być w lepszej kondycji, choć nie miał pewności, czy rzeczywiście wciąż tam stoi i czy jest na sprzedaż”- relacjonuje Tom. Szczęśliwie okazało się, że auto nadal (a ściślej mówiąc od 17 lat) stacjonuje w tym samym garażu. „Właściciel oprócz samochodu w niezłym stanie miał też dużo części zamiennych, ponieważ planował go kiedyś odrestaurować, jednak brakowało mu czasu. Po rozmowie zgodził się sprzedać cały zestaw i tydzień później odebrałem karoserię wraz z częściami. Wtedy mogłem już zacząć pracować i szukać kolejnych brakujących elementów”.

However, returning to Scirocco… „The car that my friend suggested was not a good enough base for the project, but the owner told me about another copy from the neighborhood, which should be in better shape, though he was not sure if it was still standing there and if it is for sale”- says Tom. Fortunately, it turned out that the car is still (or more strictly speaking for 17 years) stationed in the same garage. „The owner, apart from the car in a good condition, also had a lot of spare parts, because he planned to restore it once, but he lacked the time. After the conversation, he agreed to sell the whole set and a week later I received the body and parts. Then I could start working and look for the next missing elements.”

Scirocco stanęło w nowym garażu pod koniec 2012 roku. Projekt nabierał tempa stopniowo, ponieważ Tom musiał najpierw sprzedać poprzednie auto i jeszcze bardziej poświęcić się pracy zawodowej, by móc sfinansować budowę. W wolnych chwilach zajmował się karoserią, ale restauracja ruszyła pełną parą dopiero wiosną 2014. „Rozebrałem wtedy samochód do ostatniej śrubki i usunąłem lakier. Od początku wiedziałem jak chcę, by wyglądał efekt końcowy, więc od razu zacząłem naprawiać i przerabiać nadwozie tam, gdzie było to konieczne”- wyjaśnia.

Scirocco stood in a new garage at the end of 2012. The project was gaining momentum, because Tom had to sell the previous car first and devote even more to professional work in order to finance the construction. In his free time he was working on the bodywork, but the restore started in full swing in the spring of 2014. „Then I dismantled the car to the last screw and removed the paint. From the beginning I knew how I want the final effect to look, so I immediately started to repair and rework the body where it was necessary”- he explains.

Pierwotny plan zakładał czerwone nadwozie i jednostkę 16vT pod maską, jednak jak w większości podobnych przypadków bywa, rzeczywistość szybko zweryfikowała zamierzenia Toma. „Samochód, który kupiłem, miał na sobie oryginalny srebrny lakier. Spodobał mi się na tyle, że zechciałem go zachować, ale w nieco innym odcieniu. Finalnie zdecydowałem się na srebro z palety Porsche”- wyjaśnia i dodaje: „Tym samym zmieniłem zdanie na temat silnika. 16v Turbo nie byłoby tak czyste w formie. Po wielu dyskusjach z kolegą zdecydowałem się na 2.0 16V na indywidualnych przepustnicach, które moim zdaniem lepiej wpisuje się w całokształt”.

The original plan was for the red body and the 16vT unit under the hood, but as in most similar cases, the reality quickly verified Tom’s intentions. „The car I bought was wearing an original silver paint. I liked it so much that I wanted to keep it, but in a slightly different shade. Finally, I decided for silver from the Porsche palette”- he explains and adds: „Thus I changed my mind about the engine. 16v Turbo would not be so clean in form. After many discussions with a friend, I decided on 2.0 16V on individual throttles, which in my opinion better fits into the whole”.

Później, gdy Tom zaczął remontować jednostkę napędową, trafiła mu się niepowtarzalna okazja w postaci motoru ABF z przebiegiem zaledwie 5000 kilometrów, zbudowanego przez znaną w Holandii firmę Van Kronenburg Autosport, zajmującą się silnikami do aut rajdowych i wyścigowych. Bonus stanowiły mocniejsze tłoki, korbowody, zmodyfikowana głowica, zawory i wiele innych smaczków. Zastosowane gaźniki Tom zastąpił upragnionym systemem ITB. „Oprócz tego dopasowałem go wizualnie do moich preferencji. Najpierw pomalowałem całość na czarno, a później uzupełniłem chromowanymi i polerowanymi dodatkami”- mówi. Na papierze wygląda to na łatwą i przyjemną robotę, jednak w praktyce była to horrendalnie żmudna robota, bo przecież efekt musiał być spektakularny!

Later, when Tom started to refurbish the power unit, he got a unique opportunity in the form of an ABF engine with a mileage of only 5,000 kilometers, built by the Van Kronenburg Autosport company known in the Netherlands, dealing in engines for rally and racing cars. The bonus was stronger pistons, connecting rods, modified head, valves and many other flavors. Tom replaced the carburettors he used with the desired ITB system. „In addition, I fitted it visually to my preferences. First, I painted the whole black, and then I added chromed and polished additives”- he says. On paper it looks like an easy and pleasant job, but in practice it was a horribly tedious job, because the effect must have been spectacular!

Jako dla zawodowego lakiernika, stosunkowo najłatwiejszą pracą było dla Toma przygotowanie nadwozia i polakierowanie go tak, by było nieskazitelne. I udało się, choć jak sam przyznaje, proces wymagał mnóstwa czasu i cierpliwości. Efekt był jednak wart każdej poświęconej minuty, bo zarówno na zewnątrz, jak i w komorze, w nadkolach i na podwoziu doszukanie się jakiejkolwiek skazy jest po prostu niemożliwe. Naprawdę, jest aż tak dobrze! Powiedzieć, że Tom jest perfekcjonistą to zdecydowanie za mało. „Największy problem na tym etapie stanowiło zdobycie brakujących części. Dla przykładu, jednego z elementów zderzaka szukałem ponad 1,5 roku!”- tłumaczy.

As a professional painter, it was relatively easy for Tom to prepare the car body and paint it so that it would be pristine. And he managed, although as he admits, the process required a lot of time and patience. However, the effect is worth every minute, because it is simply impossible to find any flaw both outside and in the engine bay, in the wheel arches and on the chassis. Really, it’s that good! To say that Tom is a perfectionist is definitely not enough. „The biggest problem at this stage was getting the missing parts. For example, I was looking for one of the bumper elements for over 1.5 years!”- he explains.

Tę staranność w doborze dodatków widać na każdym kroku. Weźmy na przykład koła. Osobiście nie jestem w stanie wyobrazić sobie lepszego wyboru niż na wskroś kultowe i klimatyczne Ronal Racing o wymiarach 7×17”. Podobnie wyważono wnętrze, które w dużej mierze utrzymane zostało w seryjnej specyfikacji, jednak nie zabrakło smaczków w postaci short-shiftera CAE, czy customowego pedal-boxa. Balans pomiędzy fabrycznym wyglądem, a wprowadzającymi dozę indywidualizmu gadżetami to klasa sama w sobie.

This diligence in the selection of additives can be seen at every step. Take, for example, the wheels. Personally, I can not imagine a better choice than the iconic 7×17″ Ronal Racing. Similarly, the interior was balanced, which was largely maintained in the stock specification, but there were plenty of flavors in the form of CAE short-shifter or custom pedal-box. The balance between the factory look and the introducing dose of individuality with gadgets is a class in itself.

Po wielu miesiącach budowy Scirocco miało zadebiutować podczas Edition38 2015. Jak relacjonuje Tom: „Ostatnie dwa tygodnie przed imprezą był bardzo stresujące. Nad ukończeniem auta na czas pracowałem codziennie od 8-9 rano do 2-3 w nocy i skończyłem na dzień przed wyjazdem. Z racji pewnych kłopotów z silnikiem, musiałem niestety zabrać auto na lawecie”. Takie słowa zapewne dziwią wszystkich, którzy sądzą, że to auto porusza się wyłącznie w ten sposób. Nic bardziej mylnego! Gdy tylko na sezon 2016 Tom rozwiązał wszystkie problemy natury technicznej, projekt zaczął zwiedzać imprezy w całej Europie o własnych siłach. Jeśli w to nie wierzysz, na Instagramowym profilu Toma (@tomscirocco) znajdziesz na to mnóstwo dowodów.

After many months of construction, Scirocco had to debut during Edition38 2015. As Tom recounts: „The last two weeks before the event was very stressful. I working on finishing the car on time every day from 8-9 am to 2-3 am and I finished the day before departure. Due to some problems with the engine, unfortunately I had to take the car on a trailer.” Such words probably surprise everyone who thinks that the car is moving only this way. Nothing more wrong! As soon as the 2016 season solved all technical problems, the project began to visit events throughout Europe on its own. If you do not believe this, on Tom’s Instagram profile (@tomscirocco) you’ll find plenty of evidence.

Chociaż ten fakt rzeczywiście może szokować, Tom nie boi się używać auta w celu, w jakim zostało stworzone, czerpiąc przyjemność z każdego pokonanego kilometra: „Wbrew pozorom moje Scirocco nie jest typowym ‘trailer qeen’. Zbudowałem je, by na pierwszym miejscu dawało mi radość z jazdy”. Z uwagi na idealną formę Tom uważa (i słusznie), że w aucie nie ma już czego poprawić, dlatego powoli dojrzewa do myśli o kolejnym projekcie. Pytanie brzmi: czy uda mu się stworzyć coś jeszcze lepszego?

Although this fact can really shock, Tom is not afraid to use the car for the purpose in which it was created, deriving pleasure from every beaten kilometer: „Contrary to appearances, my Scirocco is not a typical 'trailer qeen’. I built it to give me the joy of driving in the first place”. Because of the perfect form, Tom thinks (and rightly so) that there is nothing to improve in the car, which is why he is slowly getting ready for the next project. The question is: will he be able to create something even better?