Odwieczny dylemat każdego zlotowicza: jaką spośród dziesiątek imprez wybrać? Możliwości jest przecież więcej, niż kiedykolwiek wcześniej. W przypadku OldSchoolSuicide Party sprawa jest na szczęście oczywista!

Moim zdaniem obecna scena zlotowa, szczególnie w Polsce, przeżywa kryzys. Nie dlatego, że imprezy są źle organizowane, albo dlatego, że jest ich za mało. Wręcz przeciwnie- nie brakuje przypadków, kiedy podczas jednego weekendu odbywają się trzy, cztery ważne zloty (nierzadko oddalone od siebie o mniej niż 100 kilometrów). Taki stan rzeczy oczywiście negatywnie odbija się zarówno na frekwencji każdego z nich, jak i na poziomie samochodów. W tej sytuacji szansę na prawdziwy sukces mają jedynie ci, którzy przebiją się z czymś wyjątkowo ciekawym (i zainwestują wiele energii w promocję), albo ci, którzy od lat mają sprawdzoną receptę na udany event. Szczęśliwie dla nas, OldSchoolSuicide Party należy właśnie do tej ostatniej kategorii.

OSSP zawsze było dla mnie pozycją obowiązkową na liście letnich wojaży. Niepodrabialny klimat, rodzinna atmosfera i świetne projekty zdobyły moje serce już podczas pierwszej edycji, na której miałem przyjemność zagościć. To jedna z tych imprez, których kameralny charakter sprawdza się najlepiej- nie ilość, a jakość.

W takim wypadku nawet brak wyszukanych atrakcji (pomijając dobrze znane prezentacje aut i Nocne Straszenie Wiewióry, które w tym roku wyjątkowo męcząco trwało cały dzień) absolutnie nikomu nie przeszkadza. Do Wilczyna przyjeżdża się po to, by spotkać znajomych i przyjaciół z dalszych zakątków kraju, zjeść z nimi kiełbaskę z grilla, napić się piwa i sprawdzić, co udało im się zmienić w swoich projektach przez zimę.

Mimo całego ‘kryzysu’, o którym wspomniałem, OldSchoolSuicide Party zdaje się być ponad nim. Nie sposób nie zauważyć tego gołym okiem, patrząc choćby na frekwencję. Plac ośrodka wypoczynkowego w Wilczynie dosłownie pękał w szwach, i to do tego stopnia, że z czasem zastawione były nawet alejki przejazdowe! Tak dużej liczby aut na OSSP jeszcze nie widzieliśmy, co świadczy o tym, jak bardzo lubiany jest ten zlot, nawet pomimo (a może właśnie głównie dzięki niemu) spokojnego, chilloutowego charakteru.

Pośród wystawionych projektów większość to dobrze nam znane auta, choć nie zabrakło kilku interesujących nowości. Za jedną z najciekawszych należy uznać białą Jettę A1 w nieco hot-rodowym klimacie, której najbardziej niecodzienny element stanowiło ukryte pod deską rozdzielczą serwo. Z kolei te auta, które możemy podziwiać regularnie od kilku lat, też nie obyły się bez modyfikacji. Najbardziej interesujące przykłady to z pewnością Mk2 Krzyśka Pigły, obecnie na obręczach BBS e26 center-lock, Mk1 Łukasza Luberdy po swapie na jednostkę 1.8 Turbo, czy Passat b3 Patryka Rzadkiego, tym razem z silnikiem 2.8 V6 24V.

Tegoroczna edycja OldSchoolSuicide Party udowodniła, że żaden ‘kryzys’ jej nie straszny. Każdy, kto choć raz odwiedził OSSP, zawsze będzie chciał tu wracać niezależnie od tego, ile ‘konkurencyjnych’ zlotów pojawi się wokół. Pozycja obowiązkowa!

PEŁNA GALERIA

ROZDANIE NAGRÓD